Voordat iedereen schrikt en denkt dat ik nooit meer terug kom zal ik de conclusie vast verklappen. Australie is (voor mij) niet beter dan Nederland, dus ik kom gewoon weer naar huis.

Maar waarom dan deze titel?
Iedereen vraagt zich altijd af of het leven ergens anders beter is. Dat lijkt natuurlijk wel vaak zo op een afstandje. En het komt vaak genoeg voor dat iemand ergens anders gelukkiger is dan waar ze vandaan komen. Maar hoe komt het dat ik hier dan niet op mijn plek zit? Ik vertel toch alleen maar fantastische verhalen? In deze blog zal ik Nederland en Australie eens tegenover elkaar zetten. Eens zien hoe de wedstrijd gewonnen wordt!

Er zijn wel degelijk factoren die Australie een beter land maken dan Nederland. De simpelste factor is het weer. Over het algemeen is het hier goed te doen. Al zijn zomers bloedheet, en de winters regenachtig en koud. In Sydney wel te verstaan. Cairns is bijvoorbeeld altijd warm.
Het is dus eigenlijk helemaal niet zo heel anders dan Nederland, al zijn de extremen wat anders. Het is wel een prettige illusie die iedereen heeft als je naar Australie gaat: de zon schijnt hier altijd. Nou niet dus.
Dat neemt niet weg dat als het hier mooi weer is, het ook echt mooi weer is. De stranden zijn hier prachtig en het water hemels blauw. Dat zouden ze wel in Nederland mogen implementeren.

Het weer is natuurlijk het makkelijkste om te vergelijken. Maar hoe is het verder met 'Down Under'?
Als reiziger is het een fantastisch land. Het heeft alles. Mooie stranden, tropische wouden, grote steden en heel veel andere reizigers. Dat laatste is het leukste. Je ontmoet zoveel leuke nieuwe mensen van over de hele wereld dat je beseft dat je overal vrienden kunt maken (sociale vaardigheden heb je natuurlijk wel nodig).

In Nederland heb je dit totaal niet. Maar dat is misschien ook wel omdat ik daar over het algemeen geen reiziger ben. Moet ik maar eens proberen. Mezelf voordoen als een Amerikaanse toerist ofzo.
Nu is het grootste verschil natuurlijk dat je hier ook echt kunt reizen. Van de ene 'grote' stad naar de ander duurt minstens 10 uur. In Nederland kost dat je een half uur, vrij suf als je er over nadenkt. Wel makkelijker om het hele land in korte tijd te zien.

Australie is zodanig groot dat er meer plekken zijn waar niemand is dan plekken waar wel iemand is. We weten allemaal dat dat in Nederland het tegenovergestelde is. Lekker hutjemutje op elkaar.

Voor degenen die het bijhouden. Het is nu dus 2-0 voor Australie. Kijken of we daar verandering in kunnen brengen.

De mensen misschien? Prefereer ik Australiers of Nederlanders?
Het antwoord is Nederlanders. Ik hoor mensen al zeggen: "Maar waarom dan? Australiers zijn toch de meest relaxte mensen ter wereld?" Ja en nee. Ja omdat Australiers inderdaad relaxed zijn (misschien iets te), maar wat is een echte Australier? Die bestaat nauwelijks. De Crocodile Dundee types zijn er wel, maar heel beperkt en zeker niet in de steden. In de steden tref je vooral veel Engelsen en Aziaten die heri gesetteld zijn. Daarnaast natuurlijk de reizigers die wel heel leuk zijn (hoewel er wel veel Duits om je oren vliegt).

En eerlijk gezegd zijn de 'echte' Australiers die ik heb ontmoet vooral luie donders die alles wel prima vinden. Hele aardige mensen daar niet van, maar ik dacht dat ik soms motivatie problemen had... Om 10 uur sochtends je eerste biertje in de kroeg bestellen is helemaal niet raar als je een dagje vrij bent. Ook is het heel normaal om als Australier te zeggen dat je smiddags terugbelt en dat dan 3 dagen doet (omdat ik al 3 keer gebeld heb).

Doe mij maar een nuchtere hollander die een dag hard werkt, savonds zijn vrienden (op tijd) in de kroeg ziet en meteen even regelt dat de afspraak die pas over een maand gepland staat ook echt even gepland staat. Lekker to the point, geen gezeik en doorgaan met die handel.

Zo. Nu staat het 2-1. Maar hoe wint Nederland deze wedstrijd voor mij?

Dat blijkt eigenlijk niet zo heel moeilijk. Ten eerste is er teveel 'thuis' dat ik niet zomaar achter kan laten. Mijn saxofoon, piano, basgitaar, laptop en mijn eigen bed. Dat zijn toch wel de belangrijkste dingen.

Ohnee wacht... Familie en vrienden! Ik wist wel dat er ook iets immaterieels was.

2-2! De gelijkmaker.

Maar wat is dan de laatste factor die Nederland de overwinning bezorgd?

Daar heb ik lang mee geworsteld, maar het komt er op neer dat ik hier niet gelukkig oud zou kunnen worden. Zelfs als ik de liefde van mijn leven zou tegengekomen.
Ik zou teveel moeten veranderen als persoon om hier echt gelukkig te zijn. Weinig mensen snappen mijn droge humor (op een paar engelsen na), en daar ga ik nooit van mijn leven vanaf komen. Daarnaast ben ik vloeiend genoeg in mijn Engels, maar ik mis toch het grove Nederlandse taaltje. De steden zijn me hier te groot (ben geen stadsmens) en de outback is me te wild en verlaten (dodelijke dieren en kangaroes buiten beschouwing gelaten).

Persoonlijk wil ik toch wel wat nuttigs doen met mijn leven en de vaardigheden die ik heb. Maar ik denk niet dat ze hier tot hun recht komen. Je moet hier of een harde zakenman zijn van 'overseas' om carriere te maken of een simpele bouwvakker zodat het allemaal niet zo veel uitmaakt. En dan neem ik nog even niet mee dat het verrekte moeilijk is om hier permanent te mogen blijven.

2-3! Nederland sleept de overwining binnen! Gelukkig maar, het zou toch een heel ander verhaal zijn als ik hier nooit meer weg zou willen.

Maar ik wil Australie natuurlijk niet als de grote verliezer achterlaten. Tot nu toe heb ik hier de tijd van mijn leven gehad. Ontzettend veel gezien en meegemaakt. Ik zou zonder twijfel nog eens terug gaan, maar dan voor een vakantie van een paar weken. Volledig genieten van al het moois dat hier te beleven is.

Dat was dat. Nu weet ik tenminste weer wat ik graag zou willen doen de komende jaren. Ik kijk er naar uit weer naar huis te gaan en mijn ervaringen te delen.

Ik hoop dat iedereen een avontuur als de mijne meemaakt in zijn leven. Het doet een mens goed te weten wat hij/zij wil.

Ik ben bijna weer thuis!Tot snel allemaal!