Werken is ook een avontuur

De tijd vliegt voorbij! En eerlijk gezegd heb ik niet zo heel veel spannends om over te bloggen. Maar ik probeer er weer een mooi verhaal van te maken!

Ik was aangekomen in Cairns, kreeg een telefoontje voor werk in Brisbane maar ben in Cairns gebleven. Het bleek namelijk geen garantie dat ik het baantje in Brisbane ook daadwerkelijk zou krijgen. Gelukkig had ik een paar dagen later een baantje gevonden in Cairns.

Wat was dit baantje dan? Ik zal het proberen uit te leggen.

Het werk was dat ik in Cairns (wat groter blijkt te zijn dan ik dacht) in allerlei woonwijken van deur tot deur ging om mensen aan het studeren te krijgen. Nu denk je natuurlijk: Maar Job, je kan zelf niet eens fatsoenlijk studeren! Hoe krijg je Australiers dan aan het studeren?

Nou dat bleek makkelijker dan verwacht. Je klopt aan, je vertelt mensen dat de overheid de kosten van de studie voorschiet en dat ze een laptop krijgen. Dan vullen ze een stapel formulieren in (daar later meer over) en zo verdiende ik $100 per persoon extra bovenop mijn standaard loon van $400. Al met al een prima baantje, veel buiten lopen in de hitte maar mijn loon kon aardig oplopen.

Een hele belangrijke les die ik van dit baantje heb geleerd is het volgende: het is echt ontzettend belangrijk om fatsoenlijke educatie te krijgen. Zoals ik al zei moesten mensen een stapel formulieren invullen. Een onderdeel in de stapel formulieren was een numiereke een taalvaardigheidstest.

Persoonlijk vond ik het nogal genant dat de gemiddelde Australier/Aboriginal de volgende som niet kon uitrekenen: 6+3-4+8. (Mocht je er niet uitkomen, het antwoord is 13)

Dan blijkt vervolgens dat mijn engelse gramatica 3x beter is dan dat van mijn baas (nu slikken australiers veel letters in en plakken ze overal s'en achter, maar toch).
Oftewel, mijn engels is beter dan dat van Australiers...
Deze realisatie heeft me wel weer enthousiast gemaakt om zelf weer hard te gaan studeren in September.

Dit baantje is helaas na 2 weken op zijn eind gekomen. De baas had namelijk de leuke mededeling dat mijn basis van $400 naar $200 zou gaan. Daar kan ik nauwelijks van leven, dus ik ben er mee gestopt.

Het goede nieuws is dat ik heel snel een nieuw baantje heb gevonden! Ik werk nu voor een reisbureau in Cairns. Ik mag nu aan backpackers gaan vertellen hoe fantastisch reizen langs de ooostkust van Autralie is en daar verdien ik dan mijn geld mee! Morgen heb ik mijn 2e trainingsdag en volgende week ga ik dan echt aan het werken.

Dat was tot zover mijn werkleven.

Dan mijn sociale leven. Ik zit nu al een lange tijd in hetzelfde hostel. Het bevalt me wel.
Het voordeel hiervan is dat al het personeel me herkent en dat is wel gezellig. Wat ook leuk blijft is dat ik elke week weer nieuwe mensen ontmoet. Tegelijkertijd betekent dat dat ik elke week weer nieuwe mensen moet ontmoeten...
Nu zijn er meer mensen die al langer hier zijn of blijven, dat geeft iets meer het gevoel van 'echte' vrienden.

Claire is ook weer in Cairns nadat ze een weekje naar Sydney was om bij haar ouders te zijn. Toch wel prettig om een bekend gezicht in de buurt te hebben waarmee je lekker slap Nederlands kunt lullen.

Verder beleef ik niet zo heel veel. Er valt niet zo heel veel meer te doen in Cairns dan naar de Lagoon gaan en stappen in 1 van de 3 clubs die Cairns ter beschikking heeft. Deze plekken ken ik nu dan ook op mijn duimpje.

En nu nog even een update van wat mijn toekomstige plannen zijn.

Ik blijf nog zon 2 maanden in Cairns werken. Wil vervolgens naar Melbourne gaan om de Great Ocean Road af te rezien naar Adelaide. Vervolgens door te gaan naar Perth, en dan misschien nog een uitstap naar Bali/Thailand op de terugweg naar huis eind Juli.

En een kleine geruststelling. Ik ben niet zodanig verliefd op Australie geworden dat ik hier wil blijven. Ik denk dat ik met alle liefde weer naar huis ga eind Juli.

Zo dat was weer even een goed verhaal. Wanneer stuurt iemand mij een keer een verhaal?

Reacties

Reacties

Oma Carolien

Fijn om te lezen jochie, dat je het hoofd boven water houdt, en nog fijner dat je weer zin in studeren krijgt!
Ik heb zo juist je familie uitgezwaaid, ze zijn met Anneke en Stephan en Boris natuurlijk op weg naar Eva, de nodige tassen met voedings en genotmiddelen zijn in 2 auto's gepropt en om half negen vertrok de karavaan...
Ik ga je snel mailen, morgen komt Clien hier, onze dochters hebben mei-vakantie, het gaat helaas regenen, dus dan is een dagje oma ook wel aardig. Liefs en tot gauw mails.

Arda

Hé Job, je hebt gelijk, werken is ook avontuur. Daar valt niet over te twisten. De afgelopen weken gaf het werk avontuur genoeg, mijn manager is na een tweede slechte beoordelingsgesprekken uit haar functie gezet en zo verdween binnen 3 jaar manager nummer 3. Dat geeft gedoe. Ligt het aan het team? Wie gaat op korte termijn taken van de manager doen? Wat moeten we met een interim manager die maar 5 maanden blijft.... Dat soort zaken. Reuring in de tent terwijl alles wel gewoon door moet gaan. Ondertussen brak Tom zijn middenvoetsbeentje en loopt nu (8 weken later) nog niet goed, we zijn een gipsspalk en twee gipsen voeten verder. Het klere-botje is gebroken op een plek waar veel druk van de hele voet op komt en geneest slecht. Wellicht moet er eenmplaatje met schroeven in en is hij weer 6 weken onder de pannen. Ondertussen gaat Vera haar verkering uit na 2 jaar en moet zij erg wennen aan haar nieuwe status, gaat Dorien HAVO examen doen en denkt dat wel te gaan halen in 1 keer.
Volgend studiejaar zitten ze allebei op de HBO V en weet ik mij verzekerd van een veilige ouwe dag ????
Tom en ik zijn nu 4 dagen op Ameland en zitten in een caravan met gaskacheltje, dat is aangenaam want s avonds is het rond het vriespunt. Dit is voor mij het ultieme vakantiegevoel. Dat zijn wel de eerste tekenen van bejaard-zijn. Maar ik geneer me niet eens. Op de boot begint het al, weg van het vaste land. Krijsende meeuwen en een overzichtelijk stuk land met weinig vertier. Fietsen over schelpen paden, veel wind en best regelmatig zon en dan eten in een strandtent ( zucht!). Dat is avontuur genoeg voor nu. Vera en Dorien eindelijk zonder goedbedoeld gezeur, alleen thuis. Zalig!
Ik wens jou veel verkoopplezier, ik hoop dat deze werkgever je salaris niet gaat halveren ( not nice) en dat je genoeg verdient om je komende avonturen te kunnen financieren!
Liefs uit Ameland ????????????

Maartje

Niet spannend? Wonen en leven in Australië is voor mij op zich al spannend genoeg hoor;)
En toch weer een mooie blog. Fijn van je baantje. Rondreizen is natuurlijk ook leuk, maar nu toch wat meer de kans om je te 'settelen' en een dagelijks ritme.
Kan ik me nog opgeven voor een plekje in je koffer als je richting Melbourne, Adelaide, Perth en Thailand gaat?! dikke X

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active