Wauw, de tijd vliegt voorbij. Bijna 3 weken sinds de vorige blog.
Wel leuk dat het thuisfront dan ook vraagt om een nieuw verhaal ;)

Een kleine waarschuwing vooraf: dit wordt een lang verhaal, dus neem even de tijd.

Ok. De vorige keer was ik gebleven in Brisbane. Ik ben daar 4 dagen gebleven en heb ontzettend veel van de stad gezien (vooral veel gelopen, goed spierpijn in mijn kuiten). Van de Botanische tuinen tot de South Bank waar een 'nepstrand' was. Leuke plek waar je lekker suf kunt dobberen in een klein paradijsje.

In Brisbane heb ik ook 1 dag een uitstapje gemaakt naar de Lone Pine Koala Sanctuary. Echt superleuk! Geprobeert met kangaroos op de foto te gaan (maar ze sprongen steeds weg) en een koala geknuffeld. Ik had alleen niet bedacht dat het Valentijnsdag was, dus ik liep tussen allemaal verliefde stelletjes de toerist uit te hangen.

Er valt verder niet zo heel veel over Brisbane te vertellen, je moet er echt een keer heen om een goed beeld te krijgen. Echt een aanrader!
Leuk detail is wel dat ik een aantal bekenden weer tegenkwam in Brisbane. Zo kwam ik Claire weer tegen en ook Danny (ik achtervolg die jongen een beetje, na Brisbane ben ik hem nog 3x tegengekomen...)

Vervolgens ging ik van Brisbane naar Noosa. Wat een leuke plek is dat! Mooi strand, supergezellig hostel (Nomads, mocht je ooit nog eens naar Noosa gaan) en ontzettend veel surfers. Vooral Noosa National Park was mooi, wel veel lopen (alweer). Ik had niet mijn goede schoenen aan, dus een paar goede blaren na mijn trektocht. Wel heel gaaf naar Hells Gate (een uitkijkpunt in Noosa) kunnen lopen. Een beetje een ongemakkeljiik moment toen ik opeens op een naaktstrand bleek te lopen, maar ik was snel genoeg weg om te voorkomen dat ik ook naakt moest.

Helaas was ik maar 2 dagen in Noosa omdat ik naar Rainbow Beach moest. De 21e zou ik namelijk een 3 daagse trip naar Fraser Island maken.

Door een klein foutje van mij moest ik van Noosa naar Rainbow Beach 1 dagje een tussenstop maken in Mooloolaba (niet uit te spreken naam). Verrassend genoeg was dit best wel een leuk plaatsje. Het hostel was een beetje raar, want iedereen die er was zat er al minimaal 3 weken... Maargoed ik bleef maar 1 nacht en vervolgde mijn reis naar Rainbow Beach.

Door het foutje dat ik eerder noemde werd mijn avontuur in Rainbow Beach ook interessant. Ik had me namelijk een dag vergist... Daardoor moest ik de eerste nacht (19 feb) in een ander hostel slapen dan de bedoeling was. Dit werd nog verwarrender toen ik bij de receptie van het hostel (Pippies) kwam. Ik moest namelijk vanaf de receptie eerst nog 10 minuten lopen naar mijn kamer. En natuurlijk was het ongelofelijk rotweer, dus ik door de regen naar mijn kamer strompelen. Mijn kamer bleek best wel relaxed en ik had 2 leuke kamer genoten (2 Duiste meiden Lisa en Anne).
Door de regen hadden we niks te doen, dus keken we maar wat tv (ja die hadden we). Toen we de tv aanzetten werd ineens duidelijk waarom het zo regende. Er bleken 2(!) cyclonen over Australie te razen. van 1 cycloon hadden we geen last, maar de cycloon Marcia (sterkte categorie 5 van de 5...) bleek wel wat problemen te veroorzaken...

De volgende dag (20 feb) werd ik (en alle andere backpackers) verwacht bij het hostel (Frasers on Rainbow) vanwaar ik mijn Fraser Island tour zou gaan doen. Om 2 uur zouden we een safety briefing krijgen over hoe je met een 4WD (four wheel drive)op het strand moest rijden.

Even een korte uitleg over Fraser Island. Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld (ongeveer 120 bij 24 km). Op Fraser Island mag je alleen maar rijden met 4WD auto's. En aangezien je alleen maar op strand en zandweggetjes rijdt is het wel handig om te weten hoe je dan moet rijden.

De safety briefing bleek alleen geen safety briefing. Er werd ons verteld dat de trip werd afgelast! Door de cycloon hadden ze heel Fraser Island afgesloten en konden we dus niet vertrekken. Iedereen natuurlijk teleurgesteld en we wilden weten hoe dat dan opgelost zou worden.

Er werd ons belooft dat we (als het doorging) dan op zondag zouden gaan. Dit betekende dan wel dat iedereen een dag niks zat te doen in Rainbow Beach.

Aangezien ik geen andere keus had deed ik zaterdag de hele dag niks. Het was vooral wachten tot er weer een briefing om 2 uur was die vertelde bij wie je in de groep zou zitten en wat het verdere plan was.
Nu bleek een bijkomend nadeel van de cycloon dat helemaal niemand (echt helemaal niemand) weg kon uit Rainbow Beach. De bussen reden namelijk niet omdat een paar snelwegen waren overstroomd (gek land dat Australie). Dit betekende dat je moest vechten om een slaapplekje in een hostel. De groepen van vrijdag (ook afgelast), zaterdag en zondag zaten allemaal vast. Dit was zon 250 man...

Maargoed, eerst de briefing over of de trip op zondag door zou gaan. Die ging gelukkig door! Iedereen weer een beetje vrolijk. Alleen moesten we nog meer wachten omdat we nu samen met een ander hostel zouden gaan zodat iedereen mee kon. Deze briefing was om half 5...

Eenmaal daar kregen we eerst een of andere stomme video te zien waarin 50x werd herhaald dat je dingo's (een soort wilde honden) niet moest voeren en dat je rustig moet rijden in het zand.

Toen dat eindelijk klaar was kwam er een fantastisch leuke mededeling. Er waren niet genoeg auto's beschikbaar om iedereen mee te krijgen! En natuurlijk iedereen over de zeik.

Ik werd toen benaderd door de hostelmanager of ik het erg zou vinden om op maandag met de tour mee te gaan. Dat vond ik geen probleem, al verwachtte ik er wel wat voor terug. Dat werd gelukkig geregeld. Ik kreeg gratis overnachtingen, gratis eten en $100 als vergoeding. Zomaar geld bespaard!

Lang verhaal kort: ik heb 3 dagen gewacht in Rainbow Beach (waar bijna niks te doen is) voordat ik naar Fraser Island ging.
Wat wel leuk was is dat ik op zondag dan mijn definitieve groep ontmoette. Dit waaren de mensen met wie ik in de auto zat: 3 Zweden (Julia, Dennis en Amelia), 2 Engelsen (Michael en Claire) en een Ierse (ook een Claire). Ontzettend leuke mensen! Totaal waren we met 4 auto's. Dus zon 30 mensen in totaal. Lisa en Anne die ik eerder ontmoet had zaten ook in deze groep. Dit beloofde een paar goede dagen te worden.

Fraser Island

Maandagochtend half 7. Mijn wekker ging. We moesten allemaal voor half 8 uitgecheckt zijn uit het hostel en ons klaar maken voor de trip naar Fraser. Dit betekende zo min mogelijk meenemen en al het eten/drinken uitzoeken (dit was gelukkig bij de trip inbegrepen). Vervolgens onze reisleider Alex ontmoet. Echt een fantastische vent. Op en top Australier en vol met een goede dosis humor.

Rond half 10 reden we weg van het hostel in onze auto's. Het leuke van de auto's is dat iedereen mag rijden die een rijbewijs heeft. Zo mocht ik dus ook rijden! Ik zal alle details van het rijden achterwege laten, maar het is echt fantastisch om op het strand en in het zand te rijden. Het lijkt wel erg op het rijden in de sneeuw, maar dan is het mooi weer.

Ik begin een beetje moe te worden van het typen, dus ik zal alle highlights van Fraser niet al te uitgebreid vertellen.

We begonnen op Fraser met Lake Wabby. Een fantastisch mooi meer naast een grote sandblow (een soort gigantische duin bestaande uit alleen zand). Het leuke van dit meer was dat er van die kleine visjes inzaten die aan je voeten beginnen te knabbelen. Dit resulteerde in een vrouwengil zo nu en dan en een hele hoop ontspanning.

Vervolgens reden we naar het bekende schipwrak van Fraser. Heel bijzonder om te zien. Daarna dor naar ons kamp. Waar we eerst onze tentjes moesten opzetten en vervolgens de hele avond voor onszelf hadden. We moesten wel zelf koken, maar dat was ontzettend gezellig. Ook een uitdaging om met 30 man tegelijk op 8 pitten proberen te koken.

De volgende dag gingen we eerst naar Eli Creek (onder backpackers bekend als Hangover Creek). Een fantastisch mooi beekje waarin je met de stroming mee kunt dobberen om dat vervolgens nog 15x te doen. Ook was dit een perfecte plek om je waterflesje bij te vullen. Weinig water smaakt zo goed als daar!

Daarna naar de Champagne Pools. Hier zwommen we in de ontzettend zoute zee tussen grote rotsen. Klein ongelukje waardoor ik mijn teen openhaalde aan een schelp, maar het viel gelukkig mee.

De laatste highlight van deze dag was Indian Head. Het bekendste uitkijkpunt op Fraser. Heel mooi uitzicht over de 75 mile beach (wat een rare naam is, want hij is maar 60 mijl). Helaas geen haaien en roggen gezien (volgens Alex zitten die daar veel).

En toen was het alweer de laatste avond op Fraser. Met de hele groep lekker gebarbecued en een klein strandfeestje gehouden. Ik denk dat ik nog nooit zoveel sterren heb gezien!

Oh en we kwamen een slang tegen (toch nog een beetje wildlife). Hij leek nogal klein en onschuldig (waarschijnlijk een jonge slang), maar na wat uitzoekwerk bleek het een king brown snake... Is maar een klein beetje giftig...

Na onze nachtelijke avonturen kwamen we bij de laatste dag. We gingen naar Lake McKenzie. Wauw wat een fantastisch meer. Ontzettend blauw en helder. Je kon makkelijk 2 meter in de diepte kijken.

Het laatste stuk terugrijden werd mij toegewezen. Blijkbaar hed ik het minst last van een kater... Dit bleek geen eenvoudige rit. Het werd vloed en er bleef niet zoveel strand over om op te rijden. De bedoeling is dat je de auto voor je volgt, maar de kerel voor mij bakte er zo weinig van dat ik onmogelijk rustig kon rijden. Zowaar zonder ongelukken (ja ik kan het ook zonder) de laatste 2 uur rijden voor elkaar gekregen. Eenmaal weer in het hostel even een uurtje niks gedaan voordat we met de groep een wandeling naar Carlo Sandblow maakten om de zonsondergang tegemoet te zien. Met als belangrijke extra: een heerlijk koud biertje.

Toch wel heel erg leuk dat je zo snel een leuke groep vrienden bij elkaar hebt. Nu had iedereen weer zijn eigen plannen, maar wie weet kom ik ze nog eens tegen.

Na Rainbow Beach ging ik naar Agnes Water (ook wel 1770). Gelukkig reden de bussen weer!

Agnes Water was heerlijk. Ontzettend relaxed en er was een surfcompetitie bezig waar ik nog van heb kunnen genieten!

Agnes Water is wel de laatste plek aan de Oostkust waar je kan surfen, dus moest ik toch maar geloven aan een surfles. (Die was daar echt ontzettend goedkoop! $17 voor 3 uur)

Het blijkt dat surfen veel moeilijker is dan het lijkt, maar ik ben blij het toch geprobeerd te hebben. Misschien doe ik nog wel een keer een surfcamp om het echt wat beter te leren.

Helaas moest ik weer weg uit Agnes Water, ik had willen blijven maar mijn volgende hostel was al geboekt...

En nu ben ik dan in Airlie Beach! Na een nachtbus (10 uur rijden) was ik om 7 uur sochtends in Airlie. En even voor een besef van tijd, dit was op maandag 2 maart.

Het hostel waar ik nu in verblijf is heel prettig! Rustige kamers, niet al te veel mensen en heerlijke hangmatten voor de deur. Dus daar heb ik dan ook de hele dag in gelegen.

Vandaag is het dan 3 maart. Heel gek dat ik al weer ruim een maand op pad ben... De rest van deze week zit ik nog in Airlie zodat ik maandag mijn Whitsundays trip kan gaan doen (dit is 2 dagen zeilen tussen tropische eilanden).

Airlie Beach is verder niet echt een aanrader... Vooral omdat het hier echt veel te warm is en je nergens goed kan afkoelen. Er is een Lagoon, maar dat is meer een warm bad. En in de zee mag je niet zwemmen vanwege de kwallen die dodelijk zijn (alle dieren zijn hier op een of andere manier gevaarlijk). Er is wel een zwembad bij het hostel, maar die is zo smerig dat ik liever een douche neem.

Na de Whitsundays ga ik nog wat verder naar het noorden op zoek naar werk (mijn geld raakt toch wat sneller op dan ik verwacht...

Zo nu weet iedereen weer ongeveer wat ik allemaal voor avonturen heb meegemaakt en wat de plannen zijn.

Hopelijk is het het lezen waard en wil nu iedereen ook naar Australie.

G'day mate en no worries

P.s. foto's komen later, zijn er zoveel dat ik ze eerst moet uitzoeken.